Popincourt, 11e arrondissement van Parijs


parijsmijnstad - 11e arrondissement van Parijsheeft weinig monumenten en bezienswaardigheden, maar verandert ‘s avonds in een grote uitgaansgelegenheid, het heeft veel concertzalen en theaters. Zo ook Le Bataclan, dat in november 2015 op een verschrikkelijke manier in het nieuws kwam. Aan de rand van het 11e arrondissement liggen een aantal pleinen van betekenis, Place de la Republique, Place de la Nation, Place de la Bastille en in het midden het wat minder bekende Place Léon-Blum. Het Cirque d’Hiver is een oud stenen circusgebouw en een leuke plek om naar toe te gaan met kinderen. Hoe anders is de St.-Ambroise, een streng uitziende kerk, die op een ongelukkige wijze ooit in het nieuws kwam. Het 11e is van oudsher een arbeiderswijk (textiel en metaal), een van de dichts bevolkte arrondissementen van Parijs, de plek waar het meest wordt gedemonstreerd, waar de onrust tijdens de revolutie begon, drie gevangenissen binnen haar grenzen had en ondanks dat alles was het Victor Hugo die na de revolutie over het 11e zei dat deze oude wijk een held was.

De moeite waard…


→  Cirque d’Hiver
→  Square Fréderic Lamaître
→  Cour Damoye
→  Lycée Voltaire
→  St.-Ambroise

Een mooie wandeling, die voor een gedeelte door deze buurt loopt, is te bekijken en te downloaden op de wandelpagina.

parijsmijnstad - bezienswaardigheden 11e arrondissement van Parijs


Cirque d’Hiver

Gebouwd: 1852
Architect: Jacques Hittorf
icono-mapa-65

Cirque d'Hiver Parijs

Gebouwd in 1852 als Cirque Napoléon door architect Jacques Hittorf. Hij bouwde het ronde gebouw in opdracht van de directeur van het Cirque d´Été dat toen in de tuinen van de Champs-Élysées stond. In die tijd konden er nog 4000 mensen in het circus, maar door de huidige veiligheidsregels mogen er nog maar 1650 bezoekers in. De zaal bestaat uit een veelhoek met twintig hoeken en heeft een diameter van 41 meter.

In 1907 werd het gebouw een bioscoop, maar in 1923, werd het weer als circus in gebruik genomen. Vanaf 1934 tot nu is de circusfamilie Bouglione de eigenaar. In de tijd voor de 2e Wereldoorlog traden hier wereldberoemde clowns op als de gebroeders Fratellini en Achille Zavatta.

Helaas gaat het wel eens fout, de acrobaat Gilles Gonneton (47) deed, maandag 6 februari 2006, met zijn gezelschap trapezewerkers een voorstelling zonder veiligheidsnet. Door onbekende oorzaak raakte een veiligheidskoord los, waardoor hij naar beneden stortte. De artiest werd naar het ziekenhuis gebracht, waar hij aan zijn verwondingen overleed. Dinsdag werden de voorstellingen uit respect afgelast, maar woensdag werden ze hervat, want “the show must go on”.

Je kunt het gebouw alleen van binnen bezoeken tijdens een circusvoorstelling.


Square Fréderick Lemaître

icono-mapa-65

Grisette Parijs

Het standbeeld van La Grisette, de rozenverkoopster uit de 19e eeuw

Daar waar het kanaal Canal Saint-Martin onder de grond verdwijnt, kom je bij het Square Frederick Lemaitre. Het plein wordt doorsneden door de rue du Faubourg du Temple, een drukke straat die precies op de grens ligt van het 10e– en 11e arrondissement. Het plein wordt opgesierd met twee standbeelden. De eerste die je tegenkomt is de man waar dit plein naar is genoemd. Frederick Lemaitre (1800 – 1876) was een beroemd acteur en tijdgenoot van de grote schrijver Victor Marie Hugo. Victor was zeer onder de indruk van zijn acteertalent en heeft zelfs geprobeerd hem naar de Comedie Française te krijgen. Het standbeeld is in 1898 gemaakt door Pierre Granet.

Aan de overkant van de straat, op het Square Jules Ferry, staat nog een standbeeld en deze is nagedachtenis aan La Grisette (zie foto). Grisettes waren dames van de lagere klasse en meestal gehuld in grijze (gris) kleding, ze deden allerlei bijbaantjes tussen de 17e en 19e eeuw. Victor Hugo beschrijft de dames in zijn boek Fantine, en zo valt zijn naam bij beide beelden die hier staan. De dame van het standbeeld is trouwens een rozenverkoopster uit 1830, het beeld werd in 1911 gemaakt door Jean Descomps.


Cour Damoye

Gebouwd: 1870
Opdrachtgever: Antoine Pierre Damoye
Architect: Drummond (renovatie 1999)
icono-mapa-65

Cour Damoye Parijs

quote-iconEven zoeken, maar op nr. 12 in de rue Daval vind je de ingang naar Cour Damoye, letterlijk en figuurlijk een verborgen plekje in de wijk Faubourg Saint-Antoine. Ooit een oefenbaan voor de Musketiers en opgekocht door een ijzerhandelaar, Antoine Pierre Damoye. Deze verhuurde vanaf 1790 de panden aan schroothandelaren en ambachtslieden zoals schoenmakers en vooral houtbewerkers. De cour is niet groot, 120 meter lang en maximaal 6 meter breed, maar zeker een bezoekje waard. Wat het meest opvalt is de rust als je vanaf het drukke Place Bastille komt.

Het geheel is in 1999 gerenoveerd door architect Drummond en (gelukkig) verzekerd voor de toekomst. Aan de kant van rue Daval vind je nog een van de laatste koffiebranders van Parijs, Brûlerie Daval. Een mooie plek voor een kopje koffie of thee, vlakbij het drukke leven van Parijs, maar in een oase van rust.

Houd in de gaten dat ‘s avonds de cour gesloten is voor publiek, dan is het weer het domein van de bewoners.


Lycée Voltaire Parijs

Op nr. 101 van Avenue République staat het Lycée Voltaire, vernoemd naar de Frans schrijver, essayist en filosoof.
De naam Voltaire (1694–1778) was trouwens een pseudoniem, zijn echte naam was François-Marie Arouet. Hij kan worden beschouwd als de prominente voortrekker van de Franse Verlichting.


St.-Ambroise

Gebouwd: 1863-1868
Architect: Theodore Ballu
icono-mapa-65

St.-Ambroise Parijs

De St.-Ambroise kerk verving de aan de andere kant van het plein liggende Notre Dame de Procession. Toen de bouw van de St.-Ambroise klaar was werd de Notre Dame gesloopt. De toenmalige Boulevard du Prince Eugene kreeg later de huidige naam van Boulevard Voltaire. Op 29 april 1869 werden de klokken ingezegend door Mgr. Darboy in aanwezigheid van keizer Napoleon III en keizerin Eugénie.

De kerk kreeg wereldlijke aandacht tijdens een 5-daagse bezetting door 300 Afrikanen. De bezetters kwamen in opstand komen tegen de drastische uitzettingspolitiek van de regering en probeerden op deze manier een verblijfsvergunning af te dwingen. Het kreeg voor de Afrikanen een totaal andere wending dan ze hadden gehoopt en op 22 maart 1996 werd er door de politie abrupt een einde aan de bezetting gemaakt. Een vergelijkbare situatie herhaalde zich in september in datzelfde jaar, alleen toen was het toneel de Église St.-Bernard de la Chapelle in het 18e arrondissement.
De St.-Ambroise had op een eerder moment ook al stof doen opwaaien. Tijdens de Commune van Parijs bleek in de kerk een verborgen wapenopslag te liggen. En dit met toestemming van de priester.

Of het nog niet genoeg was deed Pierre Desproges (1939-1988), een bekende Franse komiek, ook nog een duit in het zakje. Hij zei ooit dat hij zich schaamde voor God bij het zien van de St.-Ambroise. Een beetje overdreven, denk ik…….of een grapje van een komiek?


Place Bastille Parijs

Place Bastille ligt op de grens van het 11e arrondissement (en wordt uitgebreid beschreven in het 12e).